یکی از نخستین تلاش ها برای بازآفرینی تئاتر باستان، در قالب (آکادمی روم) به سرپرستی پمپونیوس لائتوس (Pomponius Laetus)(۱۴۲۴-۱۴۹۸) شکل گرفت. با رشد شهرت لائوس، مردان جوان از سراسر اروپا به آکادمی او ملحق شدند و با کوله باری از ایده‌های او به سرزمین خود باز می‌گشتند. آکادمی روم از حدود سال ۱۴۸۶ دست به بازسازی ذهنی صحنه‌های تئاتر رومی و انطباق آنها با نمایش‌های لاتین زد. اگرچه صحنه پردازی لائتوس چندان ملموس به نظر نمی‌رسد، با این حال تصور می‌شود، صحنه‌های تصویر شده توسط وی برای نمایشنامه‌های ترنس (۱۵۸ – ۱۹۰ ق م) انجام شده باشد. نخستین تصویر از لائتوس سال ۱۴۹۳ به وسیله یوناس ترشل (Johannes Treschel) (۱۴۸۰-۹۰) در لیون فرانسه منتشر شد. تصویرسازی‌های نخستین نسخه منتشره شده تحت نظارت ژودیوس بودیوس آسنسیوس (Jodius Bodius Ascensius) انجام شد.
یکی از نخستین تلاش ها برای بازآفرینی تئاتر باستان، در قالب (آکادمی روم) به سرپرستی پمپونیوس لائتوس (Pomponius Laetus)(۱۴۲۴-۱۴۹۸) شکل گرفت. با رشد شهرت لائوس، مردان جوان از سراسر اروپا به آکادمی او ملحق شدند و با کوله باری از ایده‌های او به سرزمین خود باز می‌گشتند. آکادمی روم از حدود سال ۱۴۸۶ دست به بازسازی ذهنی صحنه‌های تئاتر رومی و انطباق آنها با نمایش‌های لاتین زد. اگرچه صحنه پردازی لائتوس چندان ملموس به نظر نمی‌رسد، با این حال تصور می‌شود، صحنه‌های تصویر شده توسط وی برای نمایشنامه‌های ترنس (۱۵۸ – ۱۹۰ ق م) انجام شده باشد. نخستین تصویر از لائتوس سال ۱۴۹۳ به وسیله یوناس ترشل (Johannes Treschel) (۱۴۸۰-۹۰) در لیون فرانسه منتشر شد. تصویرسازی‌های نخستین نسخه منتشره شده تحت نظارت ژودیوس بودیوس آسنسیوس (Jodius Bodius Ascensius) انجام شد.
او سال ۱۴۸۰ میلادی در اجرای نمایشی از ترنس که در فرارا ( Ferrara) به روی صحنه رفت، شرکت کرده بود.
تصاویر این مجموعه سکویی را به نمایش می گذاشتند که در انتهای آن یک نما قرار گرفته بود. این نما با تعدادی ورودی دارای پرده تقسیم شده بود؛ به طوری که هر ورودی به یک شخصیت متمایز اختصاص می‌یافت. در این صحنه از پرسپکتیو استفاده نشده و تلاش شده بود تا نوعی نمای رومی ارائه شود. این تصاویر در نسخه ونیزی نمایشنامه ترنس که سال ۱۴۹۷ انتشار یافت تقلید شده بود و پس از آن در اغلب نواحی اروپا گسترش پیدا کرد. برخی پژوهشگران معتقدند این نوع صحنه پردازی ترنسی به صورت متناوب در طول قرن شانزدهم مورد استفاده قرار گرفته است. اگرچه برخی دیگر این نظریه را رد می‌کنند و بر این باورند که چنین رویدادی به‌صورت گسترده و فراگیر به وقوع نپیوسته است.
تصویر بالا : مفهوم رنسانسی تئاتر رومی منتشر شده در سال 1496،نسخه لیون نمایشنامه های ترنس.
از پابیلوس ترنس آفر،از مجموعه موزه مک نی.
منبع:تاریخ طراحی‌صحنه (اسکاربراکت-مارگارت میچل-لیندا هاردبرگر)
